Tijdvensterconflict en chartconflict

In de nieuwsbrief staat de weekchart centraal, dat weet u. Met de weekgrafiek ben je goed in staat om het koersverloop te analyseren. Dan kan het gebeuren dat er tegenstrijdige bevindingen zijn als je de betreffende dagchart er naast legt. Dit noemen we een tijdvensterconflict. Het kan ook gebeuren dat op de weekchart tegenstrijdigheden voorkomen tussen de objectieve metingen van de indicatoren en de subjectieve charttechnische bevindingen. Dit wil ik een chartconflict noemen. Hoe ga je als belegger om met deze schijnbare tegenstrijdigheden?

‘Lang gaat voor kort’
Tegenstrijdigheden tussen de week- en dagchart zijn altijd vervelend, het liefst zie je een mooie synchronisatie tussen de twee charts. De weekchart gebruik ik voor het bepalen van een visie, omdat de weekchart voldoende uitfiltert om significante koersbewegingen te kunnen detecteren. De weekchart bepaalt dus eigenlijk wat je als belegger wilt gaan doen. Vervolgens consulteer je de dagchart om het juiste moment te bepalen om in actie te komen. Staat de dagchart in lijn met de weekchart, dan doe je meteen een transactie. Zijn er tegenstrijdigheden, dan wacht je totdat de oneffenheid op de dagkaart is weggepoetst. Als geheugensteuntje zou je de tegelwijsheid ‘Lang gaat voor kort’ kunnen onthouden. Anders gezegd, de weekchart is leidend, niet de dagkaart.

‘Objectiviteit voor subjectiviteit’
Mijn marktlensindicatoren meten objectief de conditie van trend en sentiment. Voor het uiteindelijke scenario gaat er een subjectief sausje overheen, charttechnische bevindingen worden toegevoegd. Maar die mogen niet de objectieve bevindingen ‘overrulen’. De indicatoren zijn wat dat betreft de ‘leading indicators’ op de grafiek. Lijnen, patronen en ander subjectief materiaal zijn complementair om het geschetste scenario meer kleur te geven. Ook hier een tegeltje om uw eigen kunde en inzicht ondergeschikt te houden aan de marktlensindicatoren ‘Objectiviteit voor subjectiviteit’.